فرزانه بهرام راوری
فرزانه بهرام پور رستم ساکن راور در نزدیکی کرمان و از شاعران زرتشتی است . ایشان به هند مسافرت نمود و از غم دوری زاد و بوم خود ابیات زیر را سروده است .
خدایا بزرگی ترا خود سزاست که بر هر دو گیتیت فرمانرواست
تورا زیبدا مهتری و بهی که از جمله شاهان عالم مهی
تو دانا تر از جمله دانندگان تو روزی ده جمله بندگان
تو دادی بخورشید تیغ و سپر با قلیم گیریش دادی خبر
تودادی به مه جام گیتی نما تودادی بخور تیغ گیتی گشا
تو کردی بنا گنبد نیل رنگ زنقش ستاره چو پشت پلنگ
نه استاد و نه رهنمون خواستی چنین گنبد سبز آراستی
که بی پا چنین ایستاده مدام چه در روز روشن چه تاریک شام
تو از چوب خشکی برآری شجار تو از خار بی بر دهی گل ببار
نه عقل کسی سوی تو راهبر نه داننده داند زسرت خبر
عجایب ترین لطف پرداختی که از خاک ره آدمی ساختی
سپاس از تو دارم نه از دیگری که بخشی گنه کاری هر کسی
فرزانه بهرام پور رستم ساکن راور در نزدیکی کرمان و از شاعران زرتشتی است . ایشان به هند مسافرت نمود و از غم دوری زاد و بوم خود ابیات زیر را سروده است .
خدایا بزرگی ترا خود سزاست که بر هر دو گیتیت فرمانرواست
تورا زیبدا مهتری و بهی که از جمله شاهان عالم مهی
تو دانا تر از جمله دانندگان تو روزی ده جمله بندگان
تو دادی بخورشید تیغ و سپر با قلیم گیریش دادی خبر
تودادی به مه جام گیتی نما تودادی بخور تیغ گیتی گشا
تو کردی بنا گنبد نیل رنگ زنقش ستاره چو پشت پلنگ
نه استاد و نه رهنمون خواستی چنین گنبد سبز آراستی
که بی پا چنین ایستاده مدام چه در روز روشن چه تاریک شام
تو از چوب خشکی برآری شجار تو از خار بی بر دهی گل ببار
نه عقل کسی سوی تو راهبر نه داننده داند زسرت خبر
عجایب ترین لطف پرداختی که از خاک ره آدمی ساختی
سپاس از تو دارم نه از دیگری که بخشی گنه کاری هر کسی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر