تهیه بالابر در پیر سبز

کمک کنیم هلش بدیم ، چرخ ستاره پنچره                پیر سبز چون ستاره ای بر تارک جامعه ما می درخشد ودر احساس جایی پاک و منزه برای ستایش پروردگار است و به قول شاعر: پیر سبز چک چکو  ته ورس به دل مو پیش از طلوع آفتاب با دوستی از یزد به سمت پیر سبزحرکت کردیم،در راه با دیدن روستا های قدیمی زرتشتی نشین خاطره ها برایم تداعی می شود.خاطره های با هم بودن به هم عشق ورزیدن. نصرت آباد روستایی سر سبز که اوایل راه یزد از وسط ده می گذشت و تلاششان را بیشتر می دیدیم ولی حالا از دور به آنها درود می فرستم. اله آباد روستایی با جمعیت نبستا بالا در دهه چهل شمسی وحالا انجمن از کمبود زرتشتی مقیم رنج می برد. جعفر آباد با توجه به خانه ها و مدرسه خاک گرفته تا زیر سقف و درب مهر با آتش جاوید و روشن نشانه زرتشتیانی پاک و تلاشگر در دهه گذشته در اینجا می باشد. علی آباد با داشتن معلمی از عصر خانصاحب(امیدوارم عمر جاوید اهورامزدا یه ایشان بدهد)نشانه زرتشتیان مقاوم وکم تعداد درمنطقه است. مزرعه کلانتر با قلعه وخارج از قلعه آن و خانه هایی که نشان از فرهنگ زرتشتی در منطقه است وخاطره شب وه قدیمی با شب نشینی تا سحر را از یاد نمیبرم. حسن آباد با زرتشتیانی تلاشگر که به جنگ کویر رفته اند و موفق بوده اند و شیر زنی که کشاورز نمونه منطقه است را با خود دارد. شریف آّباد خاطراتی که در شب وه ،هیرمبا وجشن ها وگهنبار ها ومراسم شاد مهر ایزد و تولد زرتشت و... در سایت ها منعکس شده اند. انبار شهریار در نزدیکی پیر سبزدر کنارش چاهی دارد که درآن شب تاریک تابستان شلوارها وکشتی ها وپیراهن های چند جوان دوچرخه سوار زائر پیر سبز که به هم گره زده بودند برای اینکه بتوانند با آنها آبی از چاه بکشند وسیراب شوند را به درون چاه کشید وچه مشگلاتی برای آنها تولید کرد ودو روز بعد آن جوان ها آنجا را آّب و جارو کردند و ستایش اهورامزدا به جای آوردند و به زیارت پیر سبز رفتند.اکنون در کنار جاده به خواب رفته است وکسی هم توجهی به آن ندارد. نمای پیر سبز ظاهر شد ،آن حالت روحانی و سنتی جایش را به ساختمان تیر آهن وآجری و اسکلت های بتونی وفلزی داده بود .به پارکینگ که روانشاد گشتاسب بلیوانی می خواست تکمیل کند رسیدیم ومن با عصا سعی کردم با کمک دوستم از پله ها بالا روم اما زمانی شرمنده شدم که پیر مرا نه طلبید و نتوانستم از پاگرد اول پله ها جلوتر روم وهمانجا ستایش پروردگار را بجا آوردم ودلسوخته برگشتم وتا عصر در کانتینر کنار جاده استراحت کردم واز پیر کمک طلبیدم تابالابر مناسبی برای دلسوختگانی که پای بالا رفتن ندارند تهیه شود. وقتی بایکی مسئولان انجمن زرتشتیان شریف آباد در این باره صحبت کردم گفتند خیری که خود سوار ویلچر بوده است فرموده اند تا 85 میلیون تومان برای بالابر ایمن کمک می کند و مسیری هم پیشنهاد دادند که70متر عمودی و110متر با شیب پانزده در صد میباشدواگر کسانی مایل به کمک مالی در این زمینه هستند به انجمن شریف آباد مراجعه کنند. من به اندازه نوشتن مقاله ومطالعه ایمن ترین بالابر ها همراه با هزینه مناسب در این مورد و کمک گرفتن فکری از جماعت در مورد بالابر ها سعی دارم این مشکل را از پیش پا بردارم وبادوستان به زیارت پیر سبز برویم(کمک فکری وفنی به ایمیل زیر ارسال شود   D00@gmx.com البته یاد آور می شوم این بالابر می تواند وظیفه بالا بردن بار مسافر وشن وسیمان ماسه وتیر آهن وآجر و وسایل ساختمانی به بالا را انجام دهد و تسریع در ساخت وساز شود. خود شاهد گفتگوی رییس انجمن زرتشتیان اهرستان با مرد افغانی که می گفت شن و ماسه ها را بالا می برد بودم وافغانی برای بال بردن هر ده تن شن به فاصله تقریبی پانصد متری پانصد هزار تومان و چهار پا و وسایل و حداقل ده روز وقت میخواست؟؟؟ وآقا پیروز می گفت هزینه حمل از ماسه شویی تا اینجا صد هزار تومان است. بیایید با هم دست به کار شویم ونه تنها خود سود ببریم به جهانگردان هم دراین مورد کمک کنیم ویک بار دیگر همت وغیرت زرتشتی بودن را نشان دهیم.