به خشنودی اهورا مزدا
درود بر تمامی ایرانیان و خوانندگان این وبلاگ
نام زرتشت پیامبر تنها نامی است که در زمینه اندیشه و تفکر و دین از جهان
باستانی و دیرینه ی اقوام هند اروپایی به یاد مانده است. درباره ی زندگانی پیامبر
افسانه و تاریخ به هم در آمیخته است و نیز دین زرتشت ، یعنی پیام و آموزش
ناب و اصلی پیامبر، در چارچوب و قابی از باورها و عقاید و آیین های دیرینه
سال ، هم تحت تاثیر پیام آسمانی زرتشت دیگرسان گشته اند و هم آن که در
در شکل نوین خویش ، در نزد زرتشتیان امروزی دوام آورده اند.
تصویر زرتشت در تار و پود اساطیر و داستان بافته شده و «از افسانه آن سوی
تر» رفته است.
اگر اشارات روشن خود وی در گاهان ( گات ها) ـ سرود های پیامبرـ نمی بود
بخوبی همه شرایط آماده بود که وجود تاریخی او اصلا انکار شود.
زرتشت در گاهان از خود با صیغه ی اول شخص مفرد یاد می کند و از
دشواری ها گلایه دارد و نکاتی را می آورد که همه نشان دهنده زندگانی انسانی
واقعی بر روی کره ی خاک و وجودی تاریخی و عادی است در گزیده های
زادسپرم آمده است: (( هنگامی که زرتشت زاده شد خندید ؛ از پرتو نوری که
هنگام زادنش از خانه می تافت و از خندیدنش هفت جادوگر بترسیدند))* از خنده
و زایش او آب ها و گیاهان شادان شدند ؛ به هنگام زادن و رشد کردنش ، آب
و گیاهان بالیدند و همه ی آفریدگان روشن به خود مژده ی رستگاری دادند؛ زیرا
به خود گفتند که دلیر سراسر زندگانی خوش و نخستین آموزگار کشور ها به
جهان آمد
سی ساله بود که در روز خورداد از ماه فروردین به هم پرسی اهورامزدا رسید
و او را بهمن ، فرشته ی نیک منشی ،به بارگاه خداوند رهنمون گشت.
وحی زرتشت را « هم پرسی» می گویند ، یعنی پرسش زرتشت و پاسخ دادن خداوند.
چون گشتاسب دین را پذیرفت و راستی را ستود دیوان در دوزخ؛ پریشان گشتند.
دیو خشم به پیش ارجاسب نابکار تاخت که در آن روزگار بزرگ ترین فرمانروایا ستم گر بود و او را به جنگ برانگیخت.
در نبرد و ستیز با تازش و انگیزش دیوان و دیوان پرستان ، کشتار و جنگ
سخت روی داد و در این تازش و کوبش بود که سرانجام اشو زرتشت،هنگامی
که هفتادوهفت سال داشت در آتشکده بلخ به دست « توربراتور» به شهادت
رسید.این درگذشت در ماه دی، به روز خور واقع شد.
جز افسانه و داستان ، برخی از آگاهی های تاریخی نیز از متون اوستایی بر
می آید.نام خاندان او« سپی تمَ » یا «سپیتما» است.
نام پدرش پوروشسب و نام مادرش دوغدو بوده است . نام برخی از اعضای
خاندانش مانند « میدیوماه» پسر عموی زرتشت و پوروچیستا کوچکترین
دخترش ،در خود گاهان آمده است.
ازاز فراسوی افسانه ها ، از مجموع آگاهی های ما دربارهی زرتشت، یکی
هم این است که وی از کودکی آموزش روحانیان دیده است و خود را «زوتر»
(زوت) می خواند . پس از رسیدن به پیامبری ، برای تبلیغ دین خود در برابر
تعدی معاندان خویش ناگزیر به حامی مقتدری چون گشتاسب پناه برده است.
نام گشتاسب بسان حامی و گسترنده ی دین زرتشت و نام فرزندش اسفندیار،
که پهلوان دینی سنتی زرتشتی است و نیز پشوتن ، فرزند دیگر گشتاسب ،
که از جاویدانان است و سرانجام در نقش منجی ظهور خواهد کرد ،
افسانه و تاریخ را در هم می آمیزد
چم زرتشت – از گذشته دور تا کنون برای زرتشت اینها را نوشته اند :
رخشان چون ستاره ، فروغ زرین ، برخی واژه را از زرَت و اُش تر دانسته اند به چم
دارنده شتر زرد یا پیر.مولر آنرا دارنده اشتر دلیر برگردانده است .
واژه اشتر ( مانند اسب ) در برخی نام ها مانند فرشوشتر (= دارنده شتر کار آمد ، و سوار
فرارونده ) . برخی دیگر نیز ستاره زرین گفته اند . هوگ آنرا به ستایشگر و والا بر
می گرداند دیگر برداشتها چون نا همگون می باشد نمی آورم
نام خانوادگی – زرتشت سَپیتمَه است که در گاتها هفت بار از آن یاد شده
است. اشو زرتشت بیشتر به زرتشت سپیتما یا سپیتما زرتشت خوانده شده است.
چم سپیتم - «از نژاد سپید » یا « خاندان سپید » یا «از منش روشن برخوردار »
سپیتما ، نهمین نیای پیامبر ایران باستان ، زرتشت جوانترین دختر خود را از
دودمان سپیتمه می گوید.
خاندان زرتشت - بنا به بندهش ، دودمان زرتشت با 14 پشت به
منوچهر پیشدادی می پیوندد و نیاکان او را چنین نام می برند :
پورشسب > پیتر سب > اُرُگذسپ > هچتسب > چخشنوش > پیترسب >
اَر ِجذرشن یا هردرشن ( هرشن ) > هردار (پسر سپیتمه ) > سپیتامه >
ویدشت > نیازم > ایریج ( ایرج) > دوراسر ب > منوچهر
مادر زرتشت - دغدو دختر فراهیم روا است . مادر دغدو فرنو یاد شده است
پسر عموی زرتشت – بنام میدیوما ، و اولین کسی بود که بدین زرتشت
گروید
همسر و فرزندان زرتشت – بنا به سنت ، نام همسر زرتشت هووی
بود و از ایشان شش فرزند داشت سه پسر و سه دختر
پسران زرتشت : از ایست واستر ، اُروتدنر و هورچیترا یا خورشید جهر یاد شده
دختران زرتشت : به نام های تریتی ، فرنی ،پوروچیستا (فروردین یشت )
زادگاه زرتشت – بنا به سنت : زرتشت از باختر ایران برخاست و در خاور پیامبری خود را آغاز کرد و به انجام رسانید
*من آن پیر فرزانه ای راکه رفتست/از افسانه آن سوی تر دوست دارم
بن مایه : مطلبی در تقویم سالنامه ی زرتشتیان چاپ فروهر
راهنمای آشنایی با دین و آموزش های اشو زرتشت [ دفتر یکم / نوشته
موبد دکتر جهانگیر اشیدری / انتشارات فروهر ]
نوشته و جمع آوری شده توسط آرش
همگی شما را به پروردگار بزرگ مهربان ایران و سراسر گیتی می سپارم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر