دراین خاک زرخیزایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و رادبود
کزآن کشورآزاد وآباد بود
بزرگی به مردی وفرهنگ بود
گدایی دراین بوم وبر ننگ بود
ازآن روزدشمن به ماچیره گشت
که ماراروان وخرد تیره گشت
ازآن روزاین خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد
به سوزد درآتش گرت جان وتن
به ازبندگی کردن وزیستن
اگر مایه زندگی بندگیست
دوسدبار مردن به اززندگیست
*فردوسی*
نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و رادبود
کزآن کشورآزاد وآباد بود
بزرگی به مردی وفرهنگ بود
گدایی دراین بوم وبر ننگ بود
ازآن روزدشمن به ماچیره گشت
که ماراروان وخرد تیره گشت
ازآن روزاین خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد
به سوزد درآتش گرت جان وتن
به ازبندگی کردن وزیستن
اگر مایه زندگی بندگیست
دوسدبار مردن به اززندگیست
*فردوسی*
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر